مسیر مستقیم با سنگ های بزرگ و کوچک

 تفاوت اصلی خودروها ی آفرود اصیل یا قدیمی با انواع جدید در این است که در زیر آفرود های کلاسیک، به جز دیفرانسیل

هیچ برآمدگی دیگری وجودنداشته و حتی اگزوز هم از روی محور عقب عبور کرده تا با موانعی برخورد نداشته باشد . در اکثر

خودروهای آفرود نظیر لندروور، رنجروور، پاترول و جیپ ،حتی دیفرانسیل های عقب و جلو به سمت تایر های یک سمت متمایل

هستند تا بتوان از روی سنگی بزرگ یا کنده درخت، بدون برخورد زیر بندی با آنها عبور کرد و بدون استفاده از جک و

سایرمسایل مسیر را به انتها رساند.

 

 

مناطق سنگلاخی آسیب رسان ترین مسیرها به زیربندی خودروها هستند ، لذا برای جلوگیری از این صدمات و از کار افتادن

وسیله نقلیه ، می توان خودرو را به محافظ دیفرانسیل ،گاردان و باک بنزین ، استرینگ گارد و محافظ رکاب تجهیز کرد . چون در

سربالایی و سرازیری امکان افزایش سرعت وجود ندارد و طی این مسیرها تقریبا تمام روز را به خود اختصاص می دهد ،

چنانچه در انتها به مسیری مستقیم برسید ، احتمال غلبه خستگی بر شما و میل به افزایش سرعت وجود دارد ، امادر رانندگی

آفرود باید خونسردی خود را حفظ کرده و توجه داشته باشید رعایت حداقل سرعت در مسیرهای مستقیم مملو از سنگ های

بزرگ و کوچک ، به جهت جلوگیری از بلند شدن چرخ ها از زمین ویا صدمه دیدن سیستم تعلیق الزامی است . ضربات شدید،

توانایی شکستن فنرها و حتی محور و پلوس ها را نیز دارند .

همانند سرعت پیاده روی و کوهنوردی ، قفل دیفرانسیل و دنده های سنگین ، سرعت شما را بین 1/5 تا 3 کیلومتر ثابت نگاه

می دارند .

وارد شدن ضربات شدید به جلوبندی و فرمان ، گاه موجب چرخیدن بیش از حد یک دور فرمان در لحظه شده و خطر شکستگی و

در رفتگی ، مچ و انگشتان را تهدیدمیکند.

برای جلوگیری از این امر ، می توانید دور غربیلک فرمان را با پوشش هایی ضخیم تر کنید تا کف دست شما بیشتر تماس

مستقیم با فرمان داشته باشد و انگشتان دور آن قفل نشود .

در این شرایط در اکثر مواقع یک چرخه خودرو از زمین بلند خواهد شد ، پس به خرج دادن حوصله و حفظ خونسردی برای عبور

با وارد آمدن کمترین خسارت به اتومبیل ، لازم است .

 

 

 

منبع : مجله ماشین