تاریخچه میتسوبیشی پاجرو و آشنایی با تجهیزات نسل چهارم آن

شرکت ژاپنی میتسوبیشی یک خودروی شاسی بلند به نام پاجرو تولید کرده است که این اسم الهام گرفته شده از یک گربه ی بومی در مناطق فلات پاتوگونای جنوبی آرژانتین به نام لئوپارس پاجروز است. یکی از دلایل متفاوت بودن اسم های پاجرو در کشور های مختلف، معنی آن است. به طور مثال در اسپانیا پاجرو به معنای سوءاستفادگر تلقی میشود، در آمریکا نیز آن را با نام میتسوبیشی مونترو (شکارچی کوه) صدا میزنند. به جز کشور های جاماییکا، اسپانیا و برزیل، در قاره ی اروپا نیز به نام شوگان شناخته میشود.

نخستین مدل پاجرو در سال 1971 در نمایشگاه توکیو رونمایی شد و با استقبال خوبی که از آن شد، میتسوبیشی دومین نسخه پاجرو را در سال 1978 رونمایی کرد. میتسوبیشی قصد داشت که با رونمایی SUV خود یعنی پاجرو جایگاه رقیبان بزرگ ژاپنی خود یعنی نیسان و تویوتا لندکروز را بگیرد و فقط پاجرو را یک شاسی بلند ندانند و به آن به چشم یک خودروی مجلل و تفریحی نگاه کنند. نخستین پاجرو در سال 1983 پا به عرصه مسابقات جهانی پاریس داکار گذاشت و توانست در مرحله سوم این مسابقات یعنی در سال 85 میلادی مقام اول این مسابقات بزرگ را کسب کند. هم اکنون یکی از موفق ترین خودرو های مسابقات رالی دارکار پاجرو است که توانسته در 10 مسابقه اخیر برگزاری شده مقام اول را کسب و از 32 مسابقه تشکیل شده 15 عنوان قهرمانی را از آن خود کند. پاجرو نه تنها در داکار بلکه در سافاری استرالیا و جنگل شمالی نیز عنوان های قهرمانی دارد.

نگاه کلی به میتسوبیشی پاجرو :

میتسوبیشی پاجرو، از سال 1982 میلادی تا به امروز، در چهار نسل مختلف به بازار عرضه شده است. تمامی نسل‌های این خودرو، کم‌وبیش در بازار ایران حضور دارند؛ اما محبوب‌ترین مدل‌های این خودرو در بازار کشور، نسل‌های دوم و چهارم آن است که توسط شرکت «بهمن خودرو» به بازار عرضه شده‌اند. نسل اول پاجرو، بین سال‌‌های ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۱ به بازار جهانی عرضه شد و پس از آن، نسل دوم این خودرو تا سال ۲۰۰۰ روی خط تولید کمپانی میتسوبیشی قرار داشت.
در برهه‌ای بین سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۷ بهمن خودرو وظیفه مونتاژ نسل دوم این SUV را در بازار کشور بر عهده داشت؛ به همین دلیل، نسل دوم پاجرو هم به‌صورت وارداتی و هم مونتاژ داخل در بازار کشور یافت می‌شود. نسل سوم پاجرو، کمیاب‌ترین نسخه از این خودرو در بازار کشور است؛ چراکه تنها بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۶ تولید شد و در بازار ایران نیز تنها مدل‌های ۲۰۰۶ آن موجود هستند. در انتها، به آخرین نسل پاجرو می‌رسیم که آن هم به‌صورت وارداتی و در سال ۲۰۰۸ توسط بهمن خودرو به بازار عرضه شد.
نسل چهارم پاجرو، پیشرفته‌ترین و کامل‌ترین مدل این خودرو است و آن را باید اصلی‌ترین رقیب تویوتا لندکروزر پرادو در بازار دانست. پاجرو نسل چهار در بازار ایران با قوی‌ترین موتور خود که یک موتور ۳.۸ لیتری V6 تنفس طبیعی است، پا به عرصه رقابت گذاشت که می‌تواند ۲۷۰ اسب‌بخار قدرت و ۳۵۰ نیوتن‌متر گشتاور تولید کند. قدرت موتور با استفاده از گیربکس ۵ دنده خودکار به هر چهار چرخ این خودرو انتقال پیدا می‌کند تا در نهایت پاجرو نسل چهارم برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت، به زمانی حدود ۱۰ ثانیه نیاز داشته باشد.

جدا از طراحی جذاب و کیفیت بالا، آنچه نسل آخر میتسوبیشی پاجرو را از سایر خودروهای شاسی‌بلند بازار متمایز می‌کند توانایی آفرودی بالای آن است. در ادامه، نگاهی به تجهیزات و آپشن‌های آفرودی میتسوبیشی پاجرو خواهیم داشت.

تجهیزات آفرود میتسوبیشی پاجرو :

1. سیستم چهارچرخ محرک :

سیستم چهارچرخ محرک در میتسوبیشی پاجرو کاملا متفاوت با چیزی است که در کراس‌‌اوورهای به‌اصطلاح شاسی‌بلند بازار نظیر هیوندای سانتافه یا کیا سورنتو مشاهده می‌کنید. در این خودرو، یک دسته دنده دوم در کنار اهرم تعویض دنده اصلی وجود دارد که ترانسفر کیس (دنده کمکی) نام دارد و سیستم چهارچرخ محرک با استفاده از آن کنترل می‌شود.

این دنده دارای چهار حالت مختلف است که حالت نخست با نام 2H مخصوص استفاده روزمره و روی جاده‌های خشک است. در این حالت، نیروی موتور به صورت عادی تنها به محور عقب انتقال پیدا می‌کند. حالت دوم 4H نام دارد و با فعال‌کردن آن، نیروی موتور به صورت متغیر و بسته به وضعیت جاده به هر دو محور انتقال پیدا می‌کند. این حالت برای آفرود سبک یا جاده‌های لغزنده مناسب است.

حالت سوم با نام 4HLC قفل دیفرانسیل مرکزی را فعال می‌کند و نیروی موتور به صورت ۵۰-۵۰ بین چرخ‌های جلو و عقب تقسیم می‌شود. در این حالت، هنوز دنده کمکی درگیر نشده است. در آخرین وضعیت که 4LLC نام دارد‌، نه‌تنها قفل دیفرانسیل مرکزی فعال می‌شود، بلکه دنده کمکی نیز درگیر و نیروی موتور با ضریب سنگین‌تری به چرخ‌ها ارسال می‌شود. پاجرو در این حالت، بیشترین گشتاور، چسبندگی و قابلیت آفرودی خود را به نمایش می‌گذارد. در میتسوبیشی پاجرو نسل چهارم، بر خلاف شاسی‌بلندهای آفرودی قدیمی، امکان تغییر وضعیت دنده کمکی بین حالت‌های 2H، 4H و 4HLC در حین حرکت و تا حداکثر سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت وجود دارد.

2. قفل دیفرانسیل عقب :

پاجرو برای شرایط سخت و مسیرهای بسیار لغزنده به قفل دیفرانسیل عقب هم مجهز است. قفل دیفرانسیل عقب، به‌خصوص در مسیرهای برفی سنگین و سنگلاخی، بسیار کارآمد است و می‌تواند از گیرکردن خودرو جلوگیری کند. قفل دیفرانسیل باعث می‌شود که دیفرانسیل عقب، نیرو را بین چرخ‌های چپ و راست خود به صورت کاملا مساوی تقسیم کند و اختلاف سرعتی بین این دو چرخ وجود نداشته باشد.

3. سیستم کنترل کشش فعال (ATC) :

سیستم کنترل کشش فعال در پاجرو، می‌تواند با تشخیص هرزگردی در یک چرخ، ترمز آن چرخ را فعال کند تا نیرو به سمت مقابل منتقل شود. این سیستم، به‌صورت کاملا خودکار، حتی در لغزنده‌ترین شرایط نیز می‌تواند هرزگردی و عدم چسبندگی در یک چرخ‌ را تشخیص دهد و نیروی موتور را به سمت چرخ‌هایی که چسبندگی کافی دارند، ارسال کند.

4. سیستم تعلیق مستقل :

بسیاری از خودروهای SUV، در محور عقب خود از اکسل‌های سلب استفاده می‌کنند؛ اما در میتسوبیشی پاجرو، کمپانی سازنده از سیستم تعلیق مولتی‌لینک مستقل استفاده کرده است. تعلیق مولتی‌لینک مستقل عقب در ترکیب با سیستم تعلیق دوبل جناغی در جلو، نه‌تنها پایداری مثال‌زدنی برای این خودرو به ارمغان آورده، بلکه در بهبود قابلیت‌های خارج جاده‌ای پاجرو نیز موثر واقع شده است.

سیستم تعلیق مستقل هر یک از چرخ‌ها این امکان را فراهم می‌کند که به‌صورت مستقل از چرخ سمت مقابل همان محور حرکت کند. چنین قابلیتی باعث می‌شود در مسیرهای آفرودی پرفرازونشیب، چرخ‌های خودرو دیرتر از روی زمین بلند شوند.

5. شاسی مونوکوک با شاسی نردبانی :

پاجرو از یک طراحی خاص در شاسی خود بهره‌مند است. شاسی مونوکوک یک‌پارچه در این خودرو، یک شاسی نردبانی را نیز درون خود جای داده است. چنین طرحی سبب شده است تا پاجرو راحتی و قابلیت کنترل یک خودروی سدان را در کنار استحکام و قابلیت آفرود یک SUV با هم داشته باشد. شاسی پاجرو هم مانند خودروهای دارای شاسی مونوکوک، وزن کمی دارد و هم مانند خودروهای SUV، دارای استحکام بالایی است.

6. سیستم کنترل پایداری فعال (ASC) :

به طور معمول در خودروهای شاسی‌بلند با توجه به وزن بیشتر و نقطه ثقل بالا، پایداری کم‌تری در مقایسه با سایر کلاس‌های خودرویی شاهد هستیم. برای اطمینان از حرکت ایمن خودرو در پیچ‌ها، میتسوبیشی پاجرو نسل چهارم به سیستم کنترل پایداری فعال (ASC) مجهز است. این سیستم می‌تواند با تشخیص کم‌فرمانی یا بیش‌فرمانی در پیچ‌ها، ترمزهای خودرو را به‌گونه‌ای فعال کند که پاجرو بتواند پیچ را به صورت کاملا ایمن طی کند. چنین آپشنی، به خصوص در مسیرهای برفی و خاکی که فرمان‌پذیری خودرو کاهش پیدا می‌کند، بسیار موثر و کارآمد است.

برای تماشا نمونه کارهای تیونینگ میتسوبیشی پاجرو اینجا را کلیک کنید.